با ثبت کمترین نرخ مشارکت در ادوار انتخابات مجلس شورای اسلامی، اصولگرایان به پیروزی دست یافتند و در دوره بعدی نیز احتمال استیضاح رئیس جمهور دور از ذهن نیست.

به گزارش دلفین، در این هیاهوی کرونایی، تجزیه و تحلیل دوره یازدهم انتخابات مجلس شورای اسلامی به فراموشی سپرده شد و انتخابی در سکوت صورت گرفت. در این یادداشت برآنیم تا با نگاهی کلی سرنوشت انتخابات مجلس را واکاوی کنیم.

در این دوره بدون تردید، راست گرایان میانه رو و نه افراطی، پیروز انتخابات بودند.  مطمئنا در فضایی پر از ناامیدی و کم حضوری و سرخوردگی های سیاسی اصلاح طلبان، جا برای جولان نیروهای راست گرا فراهم بود. تهران که در دوره ی قبلی با لیست امید پا به عرصه نهاده بود با پشتیبانی اصلاح‌طلبان و بیانیه‌ی محمد خاتمی، تمامی آرا را به سوی خود کشاند و حتی کسانی چون فاطمه ذوالقدر و فاطمه حسینی که نام و نشانی نداشتند و با سفارش و لابی‌های ویژه در لیست جا خوش کرده بودند؛ به یکباره به نمایندگی مرکز درآمدند. چنان که حجت الاسلام سید مصطفی ذوالقدر نماینده شرق استان هرمزگان همواره می گفت: بعضی ها تعجب می کنند که دخترم نماینده تهران است و من نماینده  یکی از شهرستان‌های استان هرمزگان. یا فاطمه حسینی گفته بود: من به پشتوانه سیاسی پدرم صفدرحسینی به مجلس راه یافتم و این پیروزی حاصل دینی بود که انقلاب به پدرم داشت.

بگذارید به خاطره ای رجوع کنم. حدودا پنج ماه پیش از انتخابات، در نشست مقدماتی انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه ها در تهران، خطاب به محمود صادقی دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین گفتم: شما تأیید نخواهی شد و بهتر است همچون پروانه سلحشوری ثبت نام نکنید. اما گویا با یک استخاره ی قرآن و استشاره ی دوستان، نام نویسی کرد و رد صلاحیت شد. البته یک سال قبل، در نشست مشهد، گفته بود من چون می دانم بیشتر از یک دوره در مجلس نیستم تمام حرف هایم را خواهم زد ولی بر نظر خود نمانده بود.

تکلیف امثال علی مطهری هم از پیش معلوم بود. از ۹۰ نفر نماینده ی رد صلاحیت شده با تمام خواهش و تمنا از شورای نگهبان، فقط پنج نفر توانستند رأی مثبت بگیرند که هیچ کدام برای این دوره رأی نیاوردند. نمونه اش خانم الماسی نماینده دیر و کنگان.

راستگرایان تا حدی بر خر مراد سوار بودند که قالیباف شهردار پیشین تهران نفر اول پایتخت شد و مصطفی میرسلیم، مرد فراموش شده ی دوره‌های پیشین ریاست جمهوری و پیروز انتخابات مجلس جدید، در مصاحبه اخیرش با غرور از اقدامات آیت الله صادق خلخالی حاکم شرع دادگاه‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی پرده برداری کرد و دست به انتقاد زد.

انتخاباتی که با ۴۲ درصد شرکت کننده، یکی از کم رمق ترین انتخابات ها را رقم زد و به سود اصولگرایان به اتمام رسید؛ نتیجه ای جز این  نداشت که قالیباف در تهران با رایی اندک اول شود و کسانی که از فیلتر شورای نگهبان عبور کردند؛ در دیگر استان ها به رقابت بپردازند و افراد گمنام و خاموش هم خودی نشان دهند و به خیال خام برای دوره های آینده دورخیزی کنند.

در این میان حسن روحانی در سال جدید، با تشدید تحریم های اقتصادی و تخفیف‌های سیاسی دوران، ناچار است در کنار رقبای پیشین خود بنشیند و آنها را تحمل کند. البته اگر نمایندگان مجلس یازدهم، با طرح استیضاح او را به صحن علنی مجلس دعوت نکنند.

  • نویسنده : حجت الاسلام عباس فضلی