آمار ها حاکی از آن است که 29.3 درصد هرمزگان‌نشینان زیر خط فقر مطلق قرار دارند و طی یک سال اخیر جمعیت فقیر شهری سه برابر و جمعیت فقیر روستایی 1.7 برابر شده است.

به گزارش دلفین، فشار اقتصادی هر روز بر مردم در حال افزایش است و مشخص نیست چه قدرت یا نهادی توانایی کاهش این فشار را دارد و مردم تا چه میزان باید تاوان تصمیمات اشتباه برخی از افراد را پرداخت کنند. سفره‌های خانوار هر روز کوچک‌تر می‌شود و خاطرات گذشته در حال تبدیل شدن به آرزوی‌های آینده هستند. هرمزگان نیز همانند سایر استان‌های کشور ضربه‌های چوب بی‌تدبیری را به خوبی احساس کرده است و علی‌رغم یدک کشیدن لقب دروازه اقتصادی کشور و زرق و برق حقوق‌های چند ده میلیونی برخی از مدیران صنایع آن، به شدت درگیر فقر و تنگ‌دستی است.
بنا بر آخرین سرشماری، ۵۵ درصد جمعیت این استان یک میلیون و ۷۷۶ هزار نفری را جمعیت شهری و ۴۵ درصد را جمعیت روستایی شامل می‌شود که وضعیت فقر در هر دو جامعه روستایی و شهری وضعیتی بغرنج است.
اگر بخواهیم فقر را از دیدگاه اقتصاد دانان تعریف کنیم باید بیان داشت که فقر دو گونه است؛ فقر مطلق و فقر نسبی. فقر مطلق موضوعی عینی است که با حداقل معیشت مرتبط است و فقر نسبی را ناتوانی در کسب سطح معینی از استانداردهای زندگی که در جامعه فعلی لازم یا مطلوب تشخیص داده می‌شود، تعریف می‌کنند. در بیان عامیانه خط فقر مطلق میزان هزینه‌‌ای‌ست که یک خانواده باید برای زنده ماندن و تامین کالری های مورد نیاز خود صرف کند و این به معنای حداقل رفاه برای زندگی است. بررسی آمارها در هرمزگان نشان می‌دهد که درصد خانوارهای شهری زیر خط فقر مطلق از ۸٫۳ کل خانوارها در سال ۹۷ به ۲۴٫۵ درصد در سال ۹۸ رسیده و این بدان معنی است که جامعه شهری تقریبا سه برابر فقیرتر شده و درصد بیشتری از مردم به جامعه فقرا پیوسته اند.
وضعیت در روستاها نیز فاجعه بار است. رشد درآمدی خانوارهای روستایی به گونه ای بوده است که با تورم به هیچ عنوان هم‌خوانی ندارد. درصد خانوارهای روستایی که در سال ۹۷ زیر خط فقر مطلق بودند از ۱۹٫۷ به ۳۵٫۲۳ درصد کل خانوارها در سال ۹۸ رسیده است و این یعنی درصد رشد هزینه‌ها بیشتر از رشد درآمدها بوده و ۱٫۷ برابر شدن جمعیت فقیر روستایی هرمزگان را طی یک سال رقم زده است.
هرچند آمارها از رشد بیشتر هزینه‌ها در خانوارهای شهری نسبت به خانوار روستایی حکایت دارد اما همچنان تفاوت سطح درآمدی روستانشینان و شهرنشینان آنان را بیشتر به فقر مطلق کشانده است و باید هر چه سریع‌تر راهکاری برای بهبود وضعیت معیشتی مردم هرمزگان پیدا شود. خط فقر در سال ۹۷ برای یک خانواده شهری هرمزگانی با بعد حدودا ۴ نفر، درآمد ۱۳ میلیون و ۸۹۵ هزار تومان در طول یک سال بوده که این مقدار در سال ۹۸ به ۲۳ میلیون و ۸۸ هزار تومان رسیده است و این تغییر میزان واقعی تورم را نشان می‌دهد.
در نگاه کلی ۲۹٫۳ درصد هرمزگان‌نشینان زیر خط فقر مطلق قرار دارند و این موضوع زنگ خطری بسیار جدی برای تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان استانی و کشوری است و اگر مسئولان به سادگی از کنار این شاخص‌ها بگذرند، تبعات آن دامن‌گیر تمام آحاد جامعه خواهد شد.

این مطلب در شماره سیزدهم نشریه دلفین منشر شده است.

گزارش: پدرام مجیدی

  • نویسنده : 1008