به گزارش دلفین «گن تاک و گنج گورون» نخستین کتاب داستان با رسم الخط بندری شامل ۲۲ داستان شیرین محلی به قلم «محمد مذنبی» است. کتابی با قصههای واقعی جامعه بومی در بستر تاریخی پر التهاب یک قرن اخیر هرمزگان که با بوم واژه های بندری چفت و بست شدهاند. حکایتهای دلپذیر با پرداختی تخیلی که بیشتر وقایع اجتماعی مشهور بندرعباس را شامل میشود. گاهی شعر زنده یاد نصرک «دُخت علی مایچی بی گارد سرحدی ایکه» را دستمایه داستانش قرار میدهد. یا دیگر ترانه خاطره انگیزه این شاعر فقید «ممد عید علی» سرون پيري اشتباه مُـکـه … سفيد نهستـه بِي… را پیرنگ داستانش میکند.
گاهی از ترانه نوستالژی «هوباد گنو» زنده یاد علی خان حبیب زاده بهره میبرد و چیچکای کنیز احمد و غلی صفر را مینویسد. یا قصه شکر سرخ «رسولا»- کدخدای فین- را به تصویر می کشد و یا حکایت بالاشهری را پروبال میدهد. گاهی نیز زبانزد نیکویی بزرگمردی نظیر «حاجی ممد دانشمند و هشکون سالی» را بازنویسی و مکتوب می کند. البته مولف، هفت صفحه پایانی را به واژه نامه اختصاص داده است تا مخاطب بتواند با مراجعه به آن و دانستن معنای کلمات با داستانها ارتباط بیشتری بگیرد. از سوی دیگر ۱۴ صفحه نخست اثر به گفتوگوی عباس رفیعی -پژوهشگر و روزنامه نگار با وی اختصاص یافته است تا با زوایای مختلف زندگی مولف بهتر آشنا شویم.
کتاب «گن تاک و گنج گورون» اثر محمد مذنبی است که نشر «سمت روشن کلمه» آن را در بهار امسال منتشر کرده و عباس رفیعی ویراستاری، طاهره پورهاشمی صفحه آرایی و طراحی جلد را نیز زهره مذنبی بر عهده داشته است.
نویسنده عنوان «گن تاک و گنج گورون» نام نخستین داستان این مجموعه را آگاهانه برای کتاب انتخاب کرده است. قصه سفر دریایی و بین المللی ناخدا «عبدالرحمن کشمی» و سرجاشو «موسی سیاه» با لنج بادبانی از عباسی به بمبئی را روایت می کند. آنجا با «گوپال چوپرا ی» هندی گبر خریدار بار لنجش آشنا می شود. بازرگان هندی، عبدالرحمن را مامور می کند تا به سرزمین مادری نویسنده -کهتک- جایی که اجدادگوپال در کوه باز، تنگ بازگرون و تربکستون زیر «گن تاک» (درخت کسور تنها) گنجی را چال کردهاند، برود. نویسنده به طرز ماهرانهای، در قالب داستان دلچسپ بومی، بندر قدیم، مشاغل و تاریخ شهر را به تصویر میکشد، مخاطب را به سرزمین مادریاش میکشاند و چگونگی شکلگیری پلیس اس.پی.آر و همچنین صداقت و خونگرمی بندریها را روایت میکند.
درباره نویسنده این کتاب باید گفت که نام هنری وی «خالو ممد» است. «محمد مذنبی» سال ۱۳۴۰ در خانوادهای مذهبی و قابل احترام و افتخار کهتکی در بندرعباس پا به عرصه گیتی نهاد. همکار پدر در اداره برق بود و پس از سه دهه سختکوشی در این عرصه بازنشسته شد. وی باجناق و کفیل هنری زنده یاد صالح سنگبر، بومی سرای بندری است. مذنبی ذهنی خلاق و قلمی خوش تراش و قابل تحسین دارد. پدربزرگش کربلایی ابوطالب امام جماعت مسجد کوفه بندرعباس بود، همچنین وی برادر زاده زنده یاد دکتر علی اصغر مذنبی (پرویزی) نخستین روزنامهنگار ورزشی هرمزگانی است که در دهه سی و چهل در کیهان ورزشی قلم میزد. زنده یاد علی فدایی، ترانه سرای نامور بندری و خالق «زنجبیلو» و «فاطلو» پسر دایی خالو ممد است. از این نویسنده کتاب «بندر قدیم» و چیچکای «مش سکینه و مشی ممد» به گویش بندری نیز در دست ویرایش پایانی است.
- نویسنده : ۱۰۰۷
Friday, 19 April , 2024