نظام مردم‌سالاری دینی مبتنی بر اراده‌ی مردم و مشارکت همه‌ی آحاد اجتماعی است و بر اساس نگرش مردم‌سالارانه، تمامی افراد جامعه بدون در نظرداشت جنسیت و جایگاه طبقاتی و جنسیتی، حق مساوی تصمیم‌گیری و دخالت در امور جمعی را دارند.
در هر جامعه به طور تقریبی زنان نیمی از پیکره‌ی جامعه را تشکیل می‌دهند، ضمن اینکه آنان نقش مهمی را در سامان‌دهی زندگی اجتماعی و خانوادگی برعهده دارند.
با وجود همه پیشرفت‌ها پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران و تلاش‌های صورت گرفته در دولت‌های مختلف، به نظر می‌رسد زنان ایران هنوز سهم و جایگاه اصلی خود را در مدیریت اجرایی كشور و عرصه‌های اجتماعی به دست نیاورده‌اند و از دیرباز شاهد نارضایتی بانوان در تقسیم پست‌های مدیریتی هستیم.
در دولت تدبیر و امید نیز شرایط تغییری نکرد؛ یا بهتر است بگوییم بدتر شد.
حسن روحانی از ابتدای فعالیت انتخاباتی‌اش با شعار جذاب حمایت از زنان توانست بسیاری از بانوان فعال سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را به پای صندوق‌های رای بیاورد و حتی رای‌های خاکستری را هم وارد گود و جذب کند.
با این حال در دوره اول و در دوره دوم ریاست جمهوری، روحانی ۱۸ وزیر پیشنهادی را به مجلس معرفی کرد که در این لیست نام هیچ بانویی در به چشم نمی‌خورد و عملا شاهد بودیم که برای زنان کنشگر سیاسی آن‌چه که دنبال می‌کردند، میسر نشد و زنی به کابینه دولت راه نیافت.
نکته تاسف برانگیزتر اینکه حتی در لیست معارفه نیز نامی از هیچ بانویی نبود و این اتفاق سبب ناامیدی در جامعه‌ی زنان شد.
تحقق نیافتن سهم ۳۰ درصدی زنان در تصدی پست‌های مدیریتی در استان هرمزگان نیز یکی دیگر از نشانه‌های دست نیافتن به وضعیت مطلوب است؛ اگر چه چند مدیرکل و یک معاون استاندار بانو در ترکیب مدیران استانی گنجانده شد اما این وضعیت نیز تا شرایط مطلوب فاصله‌ی بسیاری دارد.
شاید اگر میزان اعتماد تصمیم‌گیران به زنان بیشتر از میزان فعلی بود، با کاهش تخلفات اداری و مالی رو‌به‌رو می‌شدیم. مؤسسه Qapa نظرسنجی را در خصوص مقایسه رفتار مدیریتی زنان و مردان در شبکه اجتماعی فیس‌بوک در میان بیش از ۱۹ هزار فرانسوی انجام داده است که براساس این نظرسنجی، مدیران زن نسبت به مردها بیشتر نظر همکاران خود را جویا می‌شوند. در مطالعه ای که صورت گرفته یک‌سوم از رهبران زن هنگامی که اشتباه می کنند یا با مشکلی در کار برخورد می کنند، برای حل و فصل آن به همکاران خود رجوع می کنند و نظر آنها را می‌پرسند؛ این در حالی است که از هر ۱۰ مدیر مرد به سختی یک نفر از آنها چنین کاری را در زمان وقوع مشکل انجام می دهد.
بر اساس نتیجه این نظرسنجی ۶۷ درصد از پاسخ‌دهندگانی که توسط یک زن مدیریت می شوند، معتقد بودند که مدیران آنها به ندرت اشتباه می‌کنند و یک درصد هم اذعان داشتند که مدیران شان هرگز اشتباه نمی کنند.
در مورد پاسخ دهندگانی هم که یک مرد سرپرستی تیم آنها را به عهده دارد ۴۷درصد معتقد بودند که مدیرشان به‌ندرت دچار اشتباه می‌شود و ۱۸درصد هم گفته اند که او هرگز اشتباه نمی کند.
در این نظرسنجی اثبات شده است که زنان در قدرت بخشیدن و تشویق کردن کارکنان بهتر از آقایان عمل می‌کنند و رفتار زنان به نوعی است که صداقت بیشتری را در کار حکم‌فرما می‌کنند و در عین حال بیشتر از مردان در ارتباط با کارکنان هستند.
مشاهده‌ی این نتایج تصریح می‌کند که اعتماد بیشتر به بانوان ایران اسلامی می تواند وضعیت سلامت اداری را بهبود بخشد و بازدهی سیستم را افزایش دهد. با این حال امیدواریم در دولت آینده مشارکت زنان افزایش پیدا کند و فضا برای حضور بیشتر بانوان در جامعه به نحو بهتری فراهم شود.
یادداشت اختصاصی: زهرا شاکرمی نژاد
این مطلب در نشریه دلفین به چاپ رسیده است.
Friday, 19 April , 2024