دسترسی ها

به گزارش دلفین، ندا جوکار دختر ۱۱ ساله‌ای از خطه هرمزگان است که در رشته وزنه‌برداری از پسران هم‌سن و سال خود نیز پیشی گرفته و با ۳۰ کیلوگرم وزن، مقام اول وزنه‌برادری را با بالا بردن وزنه‌ی ۷۰ کیلوگرمی و ثبت رکوردی خارق‌العاده در استان از آن خود کرده است. به گفته‌ی «مهدی رنجبری» مربی ندا، وی در زمینه وزنه‌برداری بی‌نظیر و فوق‌العاده است و با کسی قابل مقایسه نیست. رنجبری ایمان دارد که ندا در آینده می‌تواند برای کشور و استان افتخار آفرین باشد. توانمندی و اراده این دختر نوجوان باعث شد تا گفت‌و‌گویی صمیمی با وی ترتیب دهیم که خلاصه‌ای از آن در ادامه آمده است.
خانم جوکار از خودتان برای مخاطبان دلفین بگویید و این‌که این که چند سال است وارد این رشته شده‌اید و چطور شد که وزنه‌برداری را انتخاب کردید؟
ندا جوکار هستم متولد ۱۳۸۸. با توجه به علاقه‌ای که به وزنه برداری داشتم چندین بار با خانواده صحبت کردم که اجازه دهند در این رشته فعالیت کنم اما با توجه به این‌که وزنه‌برداری رشته‌ی ورزشی سختی محسوب می‌شد، مخالفت می‌کردند. اما نهایتاً با اصرار خانواده راضی شدند و برای تمرین در باشگاه نام‌نویسی کردم. از کلاس پنجم این ورزش را شروع کردم و یک سال است که تمرین وزنه‌برداری انجام می‌دهم.
از چه زمانی حس کردی که این توانایی را داری و می‌توانی در وزنه برداری موفق باشی؟
با توجه به کارهایی که در خانه انجام می‌دادم از یک سال پیش حس کردم که می‌توانم در وزنه‌برداری موفق‌تر باشم. چون قبل از ورود به این رشته یک مدت کاراته کار می‌کردم در کاراته هم قدرت بدنی خوبی داشتم ولی از بچگی دوست داشتم که وزنه برداری کار کنم و این شد که به این رشته رو آوردم. این طور باید بگویم که حس می‌کردم برای وزنه‌برداری ساخته شده‌ام و می‌توانم موفقیت‌های بیشتری را کسب کنم.
آخرین رکوردی که زده‌ای چقدر است و چه مقامی آورده‌ای؟
آخرین رکوردم همان ۷۰ کیلوگرم است که مقام اول استانی را برای من ارمغان آورد. ولی مدتی به دلیل شیوع ویروس کرونا امکان و شرایط تمرین نداشتیم اما اکنون دوباره شروع به تمرین کرده‌ام و امیدوارم که رکوردهای بهتری را بتوانم ثبت کنم.
غیر از خانواده چه کسانی از تو حمایت کردند؟
من مربی زن ندارم ولی مربی‌ام آقای حبیب رنجبری در این زمینه خیلی کمک کردند که جا دارد از ایشان هم تشکر کنم. آقای رنجبری بسیار زحمت کشیدند تا پیشرفت کنم و باید قدردان محبت‌های ایشان باشم.
با توجه به قدرت بدنی بالای که داری در خانواده یا بین دوستان در مدرسه زمانی بوده که احساس قدرت کنی یا مثلاً پز بدهی؟
بخواهم راستش را بگویم؛ آره اتفاق افتاده که از زورم استفاده کنم و پز بدهم. ولی از حالا با این قدرت سعی می‌کنم بیشتر به خانواده کمک کنم تا پز دادن.
در وزنه‌برداری خودت را در آینده کجا می‌بینی؟
هدفم رسیدن به مقام‌های برتر و افتخارآفرینی برای استان و کشورم است.
آیا وزنه‌برداری بین دخترهای نوجوان طرفدار دارد؟
خیر، بین دختران طرفدار ندارد. اکنون من در این باشگاه تنها دختری هستم که تمرین می‌کنم اما اگر درباره این رشته تبلیغ شود مطمئنا طرفدار پیدا خواهد کرد.
به عنوان پرسش پایانی، آیا مشکلی برای ادامه فعالیت در این رشته داری؟
مشکل کمبود امکانات باشگاه است. اینکه اکنون تنها دختر نوجوان هستم که تمرین می‌کنم و مربی خانم هم برای این رشته وجود ندارد. هرچند که آقای رنجبری مربی بسیار خوبی هستند.

این مطلب در نشریه دلفین منتشر شده است.

گفتگوی اختصاصی: اوریا حمیدی

• نویسنده : ۱۰۰۷