در آستانه 21 شهریورماه روز جهانی سینما به سراغ این فیلم‌ساز هرمزگانی رفتیم تا اوضاع و شرایط این روزهای سینما و سینماگران استان را جویا شویم.

به گزارش دلفین، «علی‌رضا دهقانی» فیلم‌ساز جوان هرمزگانی و فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی سینما است. وی با علاقه بسیار از سال ۱۳۸۵ با شرکت در دوره تصویربرداری انجمن سینمای جوان هرمزگان کارش را آغاز کرد و بعدازآن با چند شرکت فیلم‌سازی همکاری داشته است. دهقانی با فارغ‌التحصیلی از دانشگاه به‌تدریج بیشتر در ساخت فیلم مشارکت کرد و در تصویربرداری فیلم‌های کوتاه تبحر یافت. وی تاکنون در بیش از ۳۰ فیلم کوتاه به‌عنوان تصویربردار همکاری کرده است. در آستانه ۲۱ شهریورماه روز جهانی سینما به سراغ این فیلم‌ساز هرمزگانی رفتیم تا اوضاع و شرایط این روزهای سینما و سینماگران استان را جویا شویم.
سینمای هرمزگان به آموزش نیاز دارد
دهقانی درباره جایگاه امروز سینمای هرمزگان گفت: سینمای هرمزگان نسبت به سال‌های قبل پیشرفت داشته و سطح کیفی آثار بهتر شده است اما شرایط همه‌گیری کرونا واقعاً شرایط را برای فیلم‌سازان دشوار کرد و تعداد تولیدات سینمایی نسبت به قبل کاهش پیدا کرده است.
وی سطح سینمای هرمزگان را متوسط ارزیابی کرد و گفت: سینمای ما به آموزش بیشتر نیاز دارد و برای آموزش بروز باید از اساتید سطح بالای کشوری استفاده شود.
این فیلم‌ساز جوان هرمزگانی بهترین راه برای ارتقا جایگاه سینمای هرمزگان را آموزش دانست و گفت: باید آموزش سینماگران در اولویت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گیرد.
ضعف در تجهیزات سینمایی
وی در مورد ضعف‌های موجود در سینمای استان خاطرنشان کرد: ازلحاظ تجهیزات سینمایی در استان کمبودهای بسیاری وجود دارد تا جایی که گروهی از سینماگران استان برخی از تجهیزات سینمایی را نمی‌شناسند.
دهقانی افزود: در دیگر شهرستان‌ها شرکت‌های خصوصی متعددی وجود دارند که تجهیزات سینمایی را اجاره می‌دهند اما در بندرعباس چنین شرکت‌های نداریم، چون قیمت خرید این تجهیزات بالاست و سینماگران توان خریدشان را ندارد و به‌اجبار باید با هزینه‌ی بیشتر اقلام موردنیاز خود را از شیراز، اصفهان و تهران اجاره کنند یا با تجهیزات سطح پایین استان کنار بیایند و در همین وضعیت فیلم خود را بسازند.
تبدیل‌شدن سینما به شغل دوم
وی در پاسخ به چگونگی امرارمعاش خود در عرصه‌ی سینما بیان داشت: در ابتدای کارم در سال ۱۳۸۵ سینما را به‌عنوان یک شغل انتخاب کردم اما بعد از ازدواجم به دلیل شرایط مالی به شغل خیاطی مشغول شدم و تصویربرداری و سینما به‌عنوان شغل دوم مطرح شد.
این هنرمند هرمزگانی ادامه داد: اکنون سینما شغل دوم من است و نهایتاً در سال تصویربرداری دو الی سه کار را انجام می‌دهم و بیشتر به خاطر علاقه‌ام به سینماست که این شغل را حفظ کرده‌ام.
وی گفت: سال‌های قبل تولیدات سینمایی بیشتر بود و می‌توانستم به‌عنوان شغل اصلی روی این حرفه حساب کنیم اما این روزها شرایط فرق کرده است.
حمایت‌های از برخی فیلم‌های منتخب
وی افزود: انجمن سینمای جوان سینماگران استان را برای تولید فیلم‌های داستانی و مستند تا حدودی حمایت می‌کند و البته این حمایت برای همه‌ی آثار نیست و این انجمن تنها تعدادی از فیلم‌نامه‌های منتخب را ازلحاظ مالی حمایت می‌کند.
دهقانی راه پیشرفت بیشتر سینمای هرمزگان را حمایت مالی از فعالان این عرصه عنوان کرد و گفت: انجمن سینمای جوان با توجه به بودجه‌ای که دارد تعداد معدودی از پروژه‌ها را می‌تواند حمایت کند و مسلماً به همه سینماگران بودجه نمی‌رسد.
کمبود جشنواره‌های فیلم در استان
دهقانی یکی دیگر از چالش‌های سینمای استان را کمبود جشنواره‌های فیلم در استان را خواند و گفت: جشنواره‌های سینمایی می‌توانند مزیت رقابتی خوبی برای سینماگران استان باشند اما امسال بعد از چند سال دوباره جشنواره اردیبهشت برگزار شد و متأسفانه ما چند سال از برگزاری این جشنواره محروم بودیم. وی ادامه داد: امسال من با فیلم مستند «مُمتد» در جشنواره استانی اردیبهشت به‌عنوان کارگردان حاضر شدم و این فیلم جزو بهترین فیلم‌های مستند انتخاب شد.
دهقانی خاطرنشان کرد: در جشنواره اردیبهشت امسال با چند پروژه همکاری داشتم در فیلم کوتاه «دیاپازن» به کارگردانی ایسا صادقی به‌عنوان تصویربردار حضور داشتم و کاندیدای بهترین تصویربردار جشنواره شدم، همچنین تصویربرداری فیلم «کیک شکلاتی» به کارگردانی «ام‌البنین جایباش» نیز بر عهده من بود؛ اما در دوران کرونا برای اکران فیلم‌ها نیز معذوریت داریم و بعد از اتمام جشنواره اردیبهشت به خاطر این شرایط بسیاری از فیلم‌ها اکران نشدند.
وی در خاتمه بیان داشت: ایده‌ها و استعدادهای بسیاری در زمینه سینما در هرمزگان وجود دارد اما متأسفانه علاقه‌مندان سینما به دلیل شرایط عدم‌حمایت مالی و کمبود بودجه و همچنین شرایط جدید همه‌گیری کرونا از سینما دور افتاده‌اند.

 

گفت و گوی اختصاصی: اوریا حمیدی

این مطلب در نشریه لفین منتشر شده است

  • نویسنده : 1007