دسترسی ها

به گزارش دلفین، مؤسسات خیریه اگر چه اعتبار و عملکرد سال‌های دهه‌ی هفتاد و هشتاد را ندارند؛ اما هنوز هم اگر به آنان اعتماد شود و دولتی‌ها سعی در تقویت این دست نهادها داشته باشند، ضرر نخواهند کرد. این مسئله در روستاها اهمیت دوچندان می‌یابد چرا که توجه به ساختار سازمان‌های مردم‌نهاد و خیریه می‌تواند در تغییرات فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی بسیار تأثیرگذار باشد. اما سوژه‌ی مصاحبه‌ی این شماره دلفین مسئول خانه مهر فرشتگان روستای کرتی است. کرتی، روستایی در دهستان پیوشک بخش لیردف شهرستان جاسک در استان هرمزگان به‌حساب می‌آید و خانه مهر فرشتگان در سال ۱۴۰۱ به همت سید نظیر موسوی مدیرعامل مؤسسه خیریه کودکان فرشته ایرانیان «کودکان فرشته‌اند» در این روستای تأسیس شد. حال این خیریه یک مسئول بسیار جوان دارد؛ موسی خادمی که متولد سال ۱۳۷۹ است و در کرتی نیز به دنیا آمده است. در ادامه خلاصه‌ای از این گفت‌وگو را با هم می‌خوانیم.

ارائه خدمات متنوع

خادمی در ‌خصوص وضعیت فعالیت‌های صورت‌گرفته در این مرکز خیریه اظهار داشت: مؤسسه خیریه کودکان فرشته ایرانیان با برگزاری کارگاه‌های آموزش نقاشی، زبان انگلیسی، بازی‌های فکری و سرگرمی‌های متنوع به کودکان و نوجوانان مناطق محروم استان هرمزگان خدمات متنوعی را ارائه می‌دهد.

وی اذعان داشت: هدف از تأسیس خانه مهر فرشتگان، ارتقای سطح فرهنگی و تحصیلی کودکان و نوجوانان مناطق محروم در این روستا است.

دولتی حمایت نمی‌کنند

خادمی ضمن بیان این که خانه مهر فرشتگان از سمت دولت هیچ‌گونه حمایت مالی و غیرمالی دریافت نمی‌کند، ابراز داشت: روی پای خودمان ایستاده‌ایم و تنها از طریق حمایت‌های خیرین و مشارکت مردم مجموعه را اداره می‌کنیم.

وی بر ضرورت حمایت دولت از این مرکز تأکید کرد و گفت: باتوجه‌به محدودیت امکانات و منابع، این مرکز نیازمند حمایت‌های مالی از سمت دولت است تا بتواند به نحو احسن فعالیت خود را ادامه دهد.

مسئول خانه مهر فرشتگان روستای کرتی یادآور شد: این مؤسسه خیریه از طریق حمایت دولتی و مشارکت‌های مردمی می‌تواند برنامه‌های گسترده‌تری را از جمله طرح «صبحانه با طعم یادگیری» را برگزار و نسل جوان را به مسیر موفقیت هدایت کند.

مشکلاتمان یکی دو تا نیست

از خادمی در خصوص دیگر مشکلات روستا و زمینه‌های یاری‌رسانی این نهاد نیز پرسیدیم که ابراز داشت: روستای کرتی با جمعیتی بالغ بر ۱۸۰ دانش آموز، متاسفانه با کمبود فضای آموزشی مواجه است و فقط در این روستا سه کلاس درس وجود دارد، در همین راستا تعدادی از دانش آموزان با وجود گرمای شدید، مجبورند شیفت بعد از ظهر را برای یادگیری برگزینند.

وی همچنین نبود درمانگاه، شرایط سخت دسترسی به آب شرب سالم و روشنایی، نبود مکان مناسب ورزشی مانند استخر ویژه بزرگسالان، نبود تغذیه مناسب، نبود جایگاه جمع‌آوری زباله در روستا و… را به‌عنوان معضلات مهم برای ساکنان این منطقه برشمرد.

خادمی گفت: در این روستا فقط یک خانه بهداشت وجود دارد که آن هم نیازمند توجه بیشتری برای ارائه‌ی خدمات مطلوب است.

وی در پایان افزود: با وجود این‌همه مشکلات امید است مسئولان استانی نگاه مسئولانه‌تری به روستای محروم ما داشته باشند.

گفتگوی اختصاصی

• نویسنده : آیلار شاکرمی