یک تولید کننده هرمزگانی از مشکلات و چالش های تولید محصولات کشاورزی گلخانه ای و برخورد بانک ها با تولید کننده در این روز های تورمی می گوید.

اشاره:
«مصطفی حمیدی نسب» کشاورز و کارآفرین هرمزگانی، اولین گلخانه هیدروپونیک محصولات کشاورزی را در منطقه هشت بندی میناب احداث کرده است. وی که این روزها شدیداً تحت‌فشار اقتصادی همه‌جانبه قرار گرفته از مشکلات و چالش‌های پیش روی تولید محصولات گلخانه‌ای از اخذ مجوز احداث تا بازار فروش محصولات می‌گوید.
خان اول: اخذ مجوز
حمیدی نسب اولین مسئله برای یک تولیدکننده محصولات کشاورزی گلخانه‌ای را اخذ مجوز دانست و گفت: یک تولیدکننده باید کفش آهنی بپوشد و حداقل سه ماه به دنبال اخذ یک مجوز ساده دوندگی کند.
وی ادامه داد: در شروع کار برای طرح احداث گلخانه، باید به حساب نظام‌مهندسی هرمزگان ۲۰ میلیون تومان واریز می‌کردیم و سپس کار دشوار انجام استعلامات از اداراتی همچون جهاد کشاورزی، اداره برق، اداره ثبت‌اسناد و … آغاز شد.
این کارآفرین هرمزگانی افزود: جالب است بدانید که بعضی از استعلامات تاریخ‌مصرف دارد مثلاً ما برای استعلام به اداره آب و فاضلاب مراجعه می‌کنیم تا کارشناس بررسی کند اما این استعلام آ‌ن‌قدر زمان‌بر می‌شود که تاریخ استعلام اداره ثبت به اتمام می‌رسد و ما زمانی به سراغ اداره بعدی می‌رفتیم، تاریخ استعلام قبلی تمام شده بود.
هزینه‌های مالی و زمانی چندباره‌
وی اظهار داشت: بعد از سختی‌های اخذ مجوز، مصیبت‌های گرفتن وام آغاز می‌شود و جالب اینجاست که بانک استعلامات جهاد کشاورزی و طرح نظام‌مهندسی را قبول ندارد و می‌گوید ما کاری به هزینه‌ای که برای نوشتن طرح به نظام‌مهندسی واریز شده نداریم و دوباره باید۲۰ میلیون برای بازنویسی طرح واریز شود و همه‌ی استعلام‌ها نیز از ادارات باید تکرار می‌شد.
ریزش متقاضیان در مواجهه با غول‌های مختلف
این تولیدکننده هرمزگانی اضافه کرد: شاید باورش سخت باشد اما هنگام شروع کار ۳۰ نفر متقاضی احداث گلخانه بودیم و از این ۳۰ نفر ۱۵ نفر به مرحله بانک رسیدیم و درنهایت فقط ۴ نفر موفق به دریافت وام شدند.
از وی دلایل انصراف متقاضیان را پرسیدیم که وی گفت: سنگ‌اندازی‌ در راه یک تولیدکننده بسیار زیاد است برای مثال بانک از تولیدکننده تقاضای آورده ی ۲۰ درصد از اصل وام را دارد. درصورتی این میزان آورده برای یک جوان تولید کننده معقول نیست.
حمیدی نسب ادامه داد: تولید کننده ای که زمین وآب و شرایط شروع احداث گلخانه را محیا کرده است پس این موارد هم می‌تواند به عنوان آورده محسوب شود اما بانک فقط آورده نقدی را می پذیرد. درنهایت فردی که با هزاران امید این کار را شروع کرده است به دلیل بروکراسی اداری قید ادامه راه را می‌زند.
وی گفت: امیدواریم مسئولان شرایط دریافت مجوز را هموار کنند تا یک تولیدکننده برای دریافت مجوز این‌قدر اذیت نشود.
بانک‌ها بلای جان تولیدکنندگان
حمیدی نسب گفت: از بانک وامی ۶ میلیاردی را که در چند مرحله پرداخت آن آزاد می‌شد، گرفتم اما تابه‌حال نزدیک به ۱۳ و نیم میلیارد تومان برای ایجاد گلخانه هزینه کرده‌ام و مجبور شده‌ام همه دارایی‌ها و دست‌رنج سال‌ها زحمتم را برای احداث این گلخانه بفروشم.
وی مشکل اصلی را نحوه‌ی برخورد بانک با تولیدکنندگان دانست و گفت: می‌توانم بگویم آن‌قدر که بانک ما را اذیت کرد، گرانی ما را اذیت نکرد، چراکه بانک باعث شد همه دارایی را که در ۲۰ ساله با زحمت جمع کرده بودم، بفروشم.
وی ادامه داد: اگر من تولیدکننده از ابتدا می‌دانستم آزادسازی قسط‌های وام به این منوال است، زیر بار چنین وامی نمی‌رفتم و با دارایی‌های خودم روی پروژه سرمایه‌گذاری می‌کردم و گلخانه کوچک‌تری راه‌اندازی می‌کردم. که حداقل بدهکار بانک نباشم.
از این کشاورز خواستیم که به‌صورت مصداقی درباره برخورد ناصحیح بانک‌ها توضیح دهد و وی گفت: به‌عنوان‌مثال کارشناس بانک برای بازدید طرح می‌آمد و سه هفته بعد قسط وام آزاد می‌شد اما در این مدت‌زمان ممکن بود هزینه تجهیزات تا دو برابر افزایش یابد اما بانک هیچ‌ تغییری را نمی‌پذیرفت و همه ضررها بر دوش تولیدکننده می‌افتاد.
وام‌هایی با فرمول ضرر
وی تشریح کرد: بانک تاکنون چهار مرحله از کل مبلغ را آزاد کرده است ‌اما در هر آزادسازی بدون اغراق ۵۰۰ میلیون تومان به من به‌عنوان یک تولیدکننده ضرر زده است.
حمیدی نسب بیان داشت: به‌عنوان‌مثال زمانی که وام مصوب شد، آهن هر کیلو هشت هزار تومان بود اما زمانی که پرداخت اول را آزاد کردند، آهن کیلویی ۱۰ هزار تومان و بعد از آزادسازی مرحله‌ی دوم وام آهن هر کیلو ۱۵ تومان و برای مرحله‌ی سوم آهن کیلویی ۲۵ تومان شد و آخرین باری که آهن خریداری کرده‌ایم آهن به هر کیلو ۳۰ تومان رسیده بود.
وی افزود: این مسئله برای خرید پلاستیک، فن و بخاری هم تکرار شد.

درخواست از بانک‌ها
این کارآفرین هرمزگانی اظهار داشت: ما از بانک درخواست کردیم تا ۶۰ یا ۷۰ درصد وام را آزاد کند و ۳۰ درصد را نگه دارد تا ما بتوانیم همان ابتدای کار تجهیزات را تکمیل کنیم و با تورم مواجه نشویم اما این درخواست بی‌پاسخ ماند.
مشکل من تنها نیست
از حمیدی نسب درباره موارد مشابه با خودش پرسیدیم که پاسخ داد: در این منطقه همه تولیدکنندگان محصولات کشاورزی با این دست مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند و همه افرادی که وام گرفته‌اند درگیر همین مسائل هستند.
قانون برای شرایط عادی است
وی خواستار توجه ویژه‌ی مسئولان استانی به وضعیت تولیدکنندگان محصولات کشاورزی شد و افزود: به بانک می‌گوییم مبلغ درخواستی ما را زودتر آزاد کنید اما اذعان می‌دارند که قانون این است و نمی‌شود اما قانون برای شرایط و زمانی است که ثبات وجود داشته باشد نه برای چنین شرایط ویژه‌ی اقتصادی که ثبات قیمتی وجود ندارد.
وی بیان داشت: اکنون فصل سرماست و هر شب با دغدغه سرمازدگی محصولات می‌خوابم و بانک هنوز مرحله‌ی پایانی تسهیلات را واریز نکرده است و نبود تجهیزات باعث شده نزدیک به نیمی از محصولات کشاورزی این منطقه دچار سرمازدگی شود.
بخاری ۱۱ میلیونی ۴۶ میلیون شده
این کارآفرین هرمزگانی ادامه داد: هر دستگاه بخاری که ۱۱ میلیون تومان بود اکنون ۴۶ میلیون تومان خریداری کرده‌ایم و مسئولان با علم به این موارد حمایتی از تولیدکنندگان نمی‌کنند.
وی ضمن اشاره به اشتغال‌زایی ۵۰ نفری در این گلخانه بیان داشت: کارگران ما حداقل ماهی سه میلیون تومان حقوق می‌گیرند و ما برای پیشبرد طرح مجبوریم نصف حقوق این کارگران را بدهیم تا در زمان برداشت بتوانیم با کارگران تسویه‌حساب کنیم.
مشکل سوخت داریم
حمیدی نسب به کمبود سوخت گلخانه‌داران نیز اشاره کرد و افزود: الان فصل سرما است و سامانه سوخت ما یک هفته است که مشکل دارد. ما هر شبانه‌روز دو هزار و ۵۰۰ لیتر مصرف سوخت داریم و بخاری‌ها باید چهار هکتار گلخانه را از لحاظ گرمایشی پوشش دهند. اما به علت قطعی سامانه باید شخصا برای تامین سوخت گلخانه به شرکت نفت و حتی فرمانداری مراجعه و چانه زنی کنیم. چرا که کمبود سوخت حتی برای یک شب در گلخانه مساوی است با از بین رفته همه زحمات و سرمایه‌ام. این تولیدکننده هرمزگانی گفت: مسئولان شرکت نفت، باید تدبیری برای مشکل قطعی سامانه سوخت بیاندیشند تا دغدغه گلخانه داران در فصل سرما کاهش یابد.
ورود نهادهای شبه‌دولتی
وی ورود نهادهای شبه‌دولتی و گروه‌های اقتصادی وابسته به نهادهای نظامی را به حوزه‌ی کشاورزی صنعتی سبب تضعیف بخش خصوصی واقعی خواند و گفت: بخش خصوصی توان رقابت با این نهادها را ندارد چرا که آن‌ها بازار صادراتی را در دست دارند و ما درنهایت مجبوریم محصولات‌مان را با هر قیمتی که خریدند، بفروشیم.

گفت وگوی اختصاصی: اوریاحمیدی

  • نویسنده : 1008