کتاب «کُنارِ زیارت» اثر «امیرحسین والا» به وابستگی عمیق انسان و طبیعت نظر دارد و این موضوع با فرهنگ مردم جنوب و خطه هرمزگان که از دیرباز با طبیعت پیرامون خود از جمله درخت و دریا پیوند عاطفی شدید دارند، تطبیق بیشتری می‌یابد.

به گزارش دلفین، کتاب «کُنارِ زیارت» اثر «امیرحسین والا» با تصویرگری «مطهره پلاسی زاده» برای گروه‌ سنی «ج» از سوی انتشارات سومیتا در سال ۱۳۹۷ به چاپ رسید. امیرحسین والا جوان ۳۷ ساله، سخت‌کوش و خوش‌ذوقی است که عاشقانه کودکان، فرهنگ فولکلور مردم هرمزگان و ساکنان این سرزمین را دوست دارد و در هر ۱۴ کتاب وی این مهم به نیکی متجلی است.
اما اگر بخواهیم به مشخصات ظاهری «کنار زیارت» اشاره کنیم باید گفت که این کتاب در ۱۶ صفحه رنگی مصور با موضوع باورهای مردم هرمزگان و در قالب داستان فارسی و با شمارگان دو هزار نسخه و قیمت ۸ هزار تومان انتشار یافته و مؤلف، این کتاب متفاوت و البته جالب را با عشق و افتخار به همه کودکان ایران‌زمین و به‌ویژه بچه‌های خوب بندرعباس، پیشکش کرده است و سپاسگزاری این اثر ارزشمند می‌رسد به مریم تقی نژاد و دکتر میر حمید هاشمی به‌موجب مشارکت و حمایت مالی در چاپ کتاب.
نویسنده در پیش‌گفتار از یک باور می‌گوید و از یک احساس حکیمانه سخن می‌راند. والا بر این باور است که کودکان نه‌تنها در دریافت رخدادهای این جهانی و ارتباط با طبیعت، قدرتمند هستند بلکه در دریافت مفاهیم محدودیتی ندارند اما هنوز با قراردادهایی که ما برای خودمان، در زمینه چگونگی روابط اجتماعی و پیام محسوسات درست کرده‌ایم، آشنا نشده‌اند، دقیقاً مانند زمان کودکی خود ما و چه ‌بهتر که کودک‌ها در همان عوالم کودکی‌شان بمانند و باز چه خوب که بزرگ‌ترها کودک درونشان را شاد و پویا نگاه دارند.
وی به زیر پوست پرهیاهوی شهر سرک کشیده و سعی کرده از دیدگاه کودک و فردی که کودک درونش هنوز زنده است و ارتباط قلبی با درخت کنار داستان را راستان پیش ببرد. مؤلف از زندگی پوچ، نازیبا و قابل‌ترحمی رونمایی می‌کند که از دو عنصر اصلی و مهم زندگی یعنی کودکی و طبیعت فاصله گرفته است.
این کتاب به وابستگی عمیق انسان و طبیعت نظر دارد و این موضوع با فرهنگ مردم جنوب و خطه هرمزگان که از دیرباز با طبیعت پیرامون خود از جمله درخت و دریا پیوند عاطفی شدید دارند، تطبیق بیشتری می‌یابد.
داستان این کتاب در یکی از محله‌های بندرعباس شکل گرفته است. کودکی به نام عیسی شاهد ارتباط ژرف بین پیرزن و درخت است و در جستجوی کشف این دل‌بستگی. باقی رخدادهای این کتاب بر همین مدار می‌چرخد تا بار دیگر لزوم اتصال مجدد جامعه و طبیعت یادآوری شود.
لازم به ذکر است دیالوگ‌های این کتاب به گویش خواجه عطایی و به زبان فارسی نوشته شده است.
بخش کوتاهی از کتاب:
…» غمت نبوت عیسی! ای درخت، کُنارِ زیارتن! آبروی آی محلن! وآ کمک اهل محل نانسیم ای کار بشت.»

 

یادداشت اختصاصی: یوسف ملایی

این مطلب در نشریه دلفین به چاپ رسیده است.

  • نویسنده : 1001