نبود امکانات کافی و محرومیت‌های گسترده در شمال استان هرمزگان مردم را با چالش‌های بسیاری روبه‌رو کرده و بنا بر اظهارات «ضیاء میرزاده» رئیس شورای اسلامی روستای چک‌چک، همین موضوع سبب شده است تا برخی افراد و جریان‌ها در استان کرمان به دنبال الحاق بخش‌هایی از هرمزگان به استان خود باشند.

به گزارش دلفین، نبود امکانات کافی و محرومیت‌های گسترده در شمال استان هرمزگان مردم را با چالش‌های بسیاری روبه‌رو کرده و بنا بر اظهارات «ضیاء میرزاده» رئیس شورای اسلامی روستای چک‌چک، همین موضوع سبب شده است تا برخی افراد و جریان‌ها در استان کرمان به دنبال الحاق بخش‌هایی از هرمزگان به استان خود باشند. در این گفت‌وگوی اختصاصی این ادعا و همچنین وضعیت روستاهای بخش کوهشاه احمدی در شهرستان حاجی‌آباد را بررسی کردیم.
ثروتمند فقیر
میرزاده ضمن بیان این‌که کوهشاه احمدی ثروتمند فقیر استان هرمزگان به‌حساب می‌آید، گفت: این بخش دارای ۵۰ روستا است و به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم‌بندی می‌شود و وجود معادن بسیار غنی کرومیت، زمین حاصلخیز و آب‌وهوای بسیار دلپذیر آن را به منطقه‌ای ویژه تبدیل کرده است.
کرمانی‌ها بی‌کار ننشسته‌اند
وی به مغفول ماندن ظرفیت‌های عظیم منابع معدنی کوهشاه اشاره کرد و افزود: مسئولان استانی با بی‌توجهی از کنار این مسئله گذشته‌اند و این در حالی است که مسئولان استان کرمان بیکار ننشسته‌اند و طبق گزارش‌های موثق در تدارک الحاق بخشی از این مناطق به شهرستان فاریاب هستند.
رئیس شورای اسلامی روستای چک‌چک تصریح کرد: ازجمله مهم‌ترین معادن این منطقه، معادن کرومیت، منگنز، سنگ چینی و مس است که می‌توان از کوهشاه با عنوان گنجینه نهان استان هرمزگان نیز یاد کرد که هنوز آن‌طور که باید از ظرفیت عظیم آن در راستای فقرزدایی و اشتغال‌زایی استفاده نشده است.
روی ثروت خوابیده‌ایم اما محرومیم
وی بیان داشت: متأسفانه منطقه کوهشاه با وجود غنای بسیار زیاد از منابع و معادن، از محروم‌ترین مناطق استان هرمزگان است و تنها در یک پهنه عظیم معدنی حدفاصل روستای حسن‌آباد تا روستای شیخ عالی دو معدن مس وجود دارد که علی‌رغم انجام امور اکتشافی، متأسفانه به مرحله بهره‌برداری نرسیده است.
ظرفیت ایجاد دو کارخانه فرآوری کرومیت
‎میرزاده تأکید کرد: منطقه کوهشاه احمدی ظرفیت راه‌اندازی حداقل دو کارخانه فرآوری سنگ کرومیت را دارد که می‌توان با کار کارشناسی، یک واحد را در روستای کوهشاه جنوبی در مجاورت معادن کرومیت روستاهای احمدآباد، گدار شاه، چک‌چک و بیدوئیه کجین و دیگری را در منطقه کوهشاه شمالی احداث کرد.
‎قاچاق شبانه منابع معدنی با وسوسه ساکنان
وی در ادامه پرده از تخلفی ادامه دار برداشت و گفت: عده‌ای سودجو در منطقه به‌صورت شبانه اقدام به قاچاق سنگ معادن فعال و غیرفعال می‌کنند و این افراد با وسوسه ساکنان نیازمند منطقه، موجب می‌شوند ساکنان به‌صورت انفرادی و خطرناک اقدام به استخراج دستی سنگ کرومیت کنند ‎که تاکنون جان افراد زیادی بر اثر سودجویی قاچاقچیان گرفته شده و عده‌ای نیز مجروح شده‌اند ولی کسی پیگیر و پاسخگو نبوده است.
رئیس شورای اسلامی روستای چک‌چک بیان داشت: قاچاقچیان سنگ موردنظر را با قیمت بسیار ناچیزی از اهالی خریداری و با قیمت‌های بالا به فروش می‌رسانند اما اگر کارخانه‌های فراوری سنگ معدن در این منطقه راه‌اندازی شود، ضمن اشتغال‌زایی پایدار و برچیدن چهره فقر از منطقه، می‌توان امیدوار بود که دست قاچاقچیان نیز از قاچاق سنگ کوتاه شود.
سرمایه‌گذاران را به منطقه بیاورید
‎وی در ادامه گفت: هرچند قرار است طرح مطالعاتی گسترده‌ای در حوزه معادن کوهشاه احمدی توسط سازمان صنعت، معدن و تجارت استان آغاز و ظرفیت‌های غنی معدنی معرفی شوند اما نیاز است مسئولان، سرمایه‌گذاران را به منطقه بیاورند و آن‌ها را از نزدیک با این ظرفیت‌ها آشنا کنند.
تنها احمد مرادی پای کار آمده است
میرزاده تأکید کرد: متأسفانه سایر نمایندگان مجلس در این زمینه کوتاهی کرده‌اند و به‌جز دکتر احمد مرادی، دیگر نمایندگان استان نسبت به این منطقه بی‌تفاوت بوده‌اند و اقدامی در جهت رفع محرومیت از چهره کوهشاه نداشته‌اند.
گزارش شبکه استانی کرمان
‎ وی به تداخل بخشی از اراضی منطقه کوهشاه با استان کرمان نیز اشاره کرد و گفت: متأسفانه منابع معدنی در مجاورت روستاهایی مانند چک‌چک، بیدوئیه، کجین و آبید متعلق به استان کرمان است و برای اخذ مجوزهای لازم باید به سازمان صنعت و معدن جنوب کرمان مراجعه کرد و در همین زمینه زمزمه‌هایی شنیده می‌شود که روستاهای خوش آب‌وهوا و سرشار از منابع معدنی کوهشاه قرار است به شهرستان فاریاب استان کرمان الحاق شوند.
رئیس شورای اسلامی روستای چک‌چک در پایان اضافه کرد: حتی در این زمینه گزارش‌هایی از سوی شبکه تلویزیونی استانی کرمان نیز تهیه و پخش شده است و مسئولان هرمزگانی باید در این زمینه حساسیت‌های لازم را داشته باشند.

گفت و گوی اختصاصی:زهرا شاکرمی نژاد

این مطلب در نشریه دلفن منتشر شده است

  • نویسنده : 1007