مشاهده‌ی کیفیت هوا در محدوده‌ی صنایع غرب بندرعباس و منطقه‌ی ویژه‌ی خلیج‌فارس نشان‌دهنده‌ی تغییر سوخت صنایع به‌ویژه صنایع فولادی و نیروگاه بندرعباس به‌عنوان پشتیبان برق این ناحیه‌ی صنعتی است.

به گزارش دلفین، نفس صنعت دیگر از جای گرمی بلند نمی‌شود و بحران انرژی تابستان و زمستان نمی‌شناسد. اگر اخبار این حوزه را دنبال کرده باشید به‌صراحت می‌بینید که این روزها به دلیل کاهش دما، افزایش مصرف، توقف صادرات میعانات گازی، کاهش استحصال میعانات به دلیل شرایط تحریم و نبود پالایشگاهی مشابه ستاره خلیج‌فارس با این نوع خوراک، نبود برنامه‌ریزی و سرمایه برای ارتقای زیرساخت‌ها و ده ها دلیل دیگر صنعت با کمبود گاز مواجه شده و همین موضوع کار را به جایی رسانده تا در بسیاری از استان‌ها ازجمله هرمزگان گاز صنایع فولادی و همچنین پتروشیمی‌ها و نیروگاه‌ها در راستای تأمین مصارف خانگی قطع یا محدود شود که همین امر به کاهش کیفیت هوا و ده‌ها معضل دیگر انجامیده است.
مشاهدات از آلودگی شدید صنایع حکایت دارد
اگرچه سامانه پایش آنلاین هوای هرمزگان ماه‌هاست که به دلیل عدم پرداخت حق اشتراک قطع شده و مردم امکان دریافت اطلاعات مربوط به این سامانه را ندارند اما مشاهده‌ی کیفیت هوا در محدوده‌ی صنایع غرب بندرعباس و منطقه‌ی ویژه‌ی خلیج‌فارس نشان‌دهنده‌ی تغییر سوخت صنایع به‌ویژه صنایع فولادی و نیروگاه بندرعباس به‌عنوان پشتیبان برق این ناحیه‌ی صنعتی است.
صنعتی که هر فصل داغ دارد
صنایع هرمزگان که در تابستان با قطعی برق و ضررهای ناشی از آن دست‌به‌گریبان بودند، در فصل سرد سال نیز که البته سرمای آن هیچ‌گاه نصیب جنوب کشور نمی‌شود، باید با کمبود گاز دست‌وپنجه نرم کنند و این مسئله نیز بر تولیدات آنان تأثیرات بسیاری گذاشته است و همچنان نیز خواهد گذاشت.
سوخت‌های جایگزین و مشکلات تنفسی
از گوشه و کنار نیز چنین به گوش می‌رسد که این بار برای سر پا نگه داشتن صنایع، مدیران استفاده از سوخت‌های جایگزین را پیشنهاد داده‌اند و همین مسئله کیفیت هوا را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده است و تعداد مراجعان بندرعباسی به سبب مشکلات تنفسی به اورژانس در روزهای گذشته افزایش پیدا کرده و این در حالی است که هشداری نیز به شهروندان داده نمی‌شود.
باج‌های محیط‌زیستی
البته توقع نگرانی برای سلامت مردم انگار توقع خیلی بزرگی است چراکه به‌واقع عمل به مسئولیت‌های اجتماعی به‌ویژه حفظ محیط‌زیست به دلیل نبود ساختارهای تعریف شده در هر سازمان، فقدان رویه‌های مدون هزینه-فایده، عدم به‌کارگیری افراد ذی‌صلاح و همچنین فشارهای دستگاه‌ها و افراد سیاسی و دولتی از ماهیت خود تهی شده است و بیشتر به یک باج یا یک بده‌-بستان ناصواب با روکش اعمال خیر بدل شده است و همین رویه را در صنایع بزرگ و متمول با وضوح بیشتری مشاهده می‌کنیم چراکه اگر حامی رویدادهایی همچون رویداد روز جهانی زمین پاک، روز جهانی هوای پاک، گردهمایی برای جمع‌آوری زباله از حاشیه‌ی رودخانه‌ها و دریا و ده‌ها برنامه‌ی دولتی دیگر را بررسی کنیم به فهرستی از شرکت‌های پول‌داری می‌رسیم که با پرداخت هزینه‌های این مراسم یا مشارکت در پرداخت هزینه‌های جاری ادارات دولتی تأییدیه‌های زیست‌محیطی خود را در زمینه‌ی عدم آلایندگی‌ آب، خاک و هوا دریافت می‌کنند و دیگر نظارتی بر آنان در این حوزه‌ها صورت نخواهد گرفت.
سخن پایانی
بااین‌حال در شرایطی که هرمزگان یکی از تولیدکنندگان اصلی فراورده‌های نفتی و محصولات فولادی و آلومینیومی کشور به‌حساب می‌آید و پشتیبانی نیروگاه‌های بندرعباس از این صنایع بسیار ضروری است، باید تمهیداتی اندیشیده شود که هم این صنایع سر پا بمانند و هم شهروندان با مشکلات زیست‌محیطی ناشی از هم‌جواری با این صنایع دست‌به‌گریبان نباشند؛ آرزویی که به نظر می‌رسد با مسئولان فعلی و وضعیت اقتصادی دولت چندان قابل تحقق نباشد.

گزارش اختصاصی: زهرا شاکرمی‌نژاد

این مطلب در نشریه دلفین منتشر شده است

  • نویسنده : 1001