با توقف پروژه پتروشیمی میانکاله، یکی از صداهایی که دوباره شنیده می‌شود، صدای محمد امیرزاده است؛ فعال اقتصادی و چهره ملی با ریشه‌ای هرمزگانی که سال‌ها پیش از این تصمیم، هشدار داده بود توسعه‌ای که بر منابع انسانی تکیه نداشته باشد، پایدار نمی‌ماند. امروز سخنان او نه‌تنها در میانکاله، بلکه در هرمزگان نیز موضوعیت دارد؛ جایی که صنعت هست، اما انسان در حاشیه مانده است.

به گزارش دلفین، در فروردین ۱۴۰۴، پس از اعتراض گسترده فعالان محیط‌زیست، نهادهای مدنی و کارشناسان توسعه، رئیس‌جمهور و هیأت دولت رسماً دستور توقف پروژه احداث پتروشیمی در منطقه میانکاله را صادر کردند. تصمیمی که در سطح ملی به عنوان پیروزی جنبش‌های محیط‌زیستی مطرح شد، اما برای مردم استان هرمزگان معنای عمیق‌تری دارد: بازگشت به سخنان مردی که از دل جنوب برخاست و پیش از بسیاری، پیامدهای توسعه ناپایدار را دیده بود.

امیرزاده؛ هشداردهنده‌ای از هرمزگان با نگاه ملی

محمد امیرزاده، نایب‌رئیس وقت اتاق بازرگانی ایران در فروردین ۱۴۰۱، در واکنش به طرح ساخت پتروشیمی در میانکاله، صراحتاً اعلام کرده بود که توسعه اقتصادی بدون توسعه انسانی بی‌معناست. او با اشاره به تجربه‌های ناموفق گذشته، گفت: «استان‌هایی که در آن‌ها سرمایه‌گذاری‌های عظیم صورت گرفته، بدون توسعه منابع انسانی، موفق نخواهند شد.»

امیرزاده که اصالتی هرمزگانی دارد، از معدود افرادی بود که در آن زمان با نگاه کل‌نگر و برخاسته از تجربه زیسته، نسبت به بی‌توجهی به آموزش، مهارت‌افزایی و توانمندسازی سرمایه انسانی هشدار داد؛ هشداری که امروز در قالب یک تصمیم دولتی، رنگ تحقق گرفته است.

تجربه خوزستان؛ اشتغال بدون انسان ممکن نیست

او به‌ویژه با مثال زدن از بندر امام خمینی (ره) در استان خوزستان، تأکید کرده بود که راه‌اندازی چندین واحد پتروشیمی در این منطقه، منجر به بهبود ملموس وضعیت اشتغال و رفاه مردم بومی نشد. دلیل؟ نبود سرمایه‌گذاری روی نیروی انسانی.

توسعه صنعتی بدون آموزش نیروی بومی، بدون زیرساخت‌های اجتماعی و بدون مشارکت واقعی مردم، نه‌تنها به رشد اقتصادی منجر نمی‌شود، بلکه آسیب‌های اجتماعی و زیست‌محیطی آن تا سال‌ها باقی می‌ماند.

چالش تکراری در هرمزگان: صنعت بدون مهارت بومی

امروز، هرمزگان با وجود موقعیتی راهبردی و میزبان صنایع بزرگی چون پتروشیمی، فولاد، کشتی‌سازی و انرژی، همچنان با چالش مزمن فقدان نیروی انسانی توانمند روبه‌روست. بسیاری از فرصت‌های شغلی و مدیریتی این صنایع به نیروهایی خارج از استان سپرده می‌شود و سیستم آموزشی و مهارتی استان، هنوز فاصله زیادی با نیازهای واقعی بازار کار دارد.

این دقیقاً همان مدل توسعه‌ای است که محمد امیرزاده نسبت به آن هشدار داد: توسعه‌ای که ریشه در مردم نداشته باشد، نه پایدار است، نه کارآمد.

فرصت بازنگری؛ توسعه انسانی، حلقه گمشده جنوب

با توقف پروژه میانکاله، فرصتی تازه پیش‌روی استان‌هایی چون هرمزگان قرار دارد تا الگوی توسعه خود را بازنگری کنند. توسعه‌ای که نه صرفاً بر سوله‌ها و دودکش‌ها، بلکه بر انسان‌ها، دانش، مهارت و مشارکت اجتماعی تکیه داشته باشد.

محمد امیرزاده به عنوان یک چهره هرمزگانی با نفوذ ملی، نه‌تنها در عرصه اقتصادی، بلکه در گفتمان توسعه انسانی نقش مؤثری داشته و امروز می‌توان او را صدایی از جنوب دانست که در دفاع از یک آینده پایدار، شنیده شد.

گزارش اختصاصی

  • نویسنده : زهرا شاکرمی نژاد