دسترسی ها

به گزارش دلفین، به نظر می رسد بلاخره BRT بعد از گذشتن از هفت خوان در سال ۹۸ وارد بندرعباس می شود. زمزمه‌ها درمورد این پروژه برای اولین بار از زبان مدیرعامل وقت سازمان اتوبوسرانی شهرداری بندرعباس در اسفند ۹۲ به گوش رسید، که از راه‌اندازی خطوط ویژه BRT در سال ۹۳ خبر داده بود. اگر چه این پروژه همچنان علی رغم اقدامات ابتدایی در عمل محقق نشده اما آن‌چه بیشتر مدنظر ماست، ایستگاه‌های مکانیزه اتوبوس است که بسیار پیشتر از پروژه‌ی BRT مطرح شده بود. موضوعی که در این فصل از سال و با وجود راه‌اندازی خطوط جدید حمل و نقل درون‌شهری بیشتر به چشم می‌آید.
در آذره ماه ۱۳۹۰ در محدوده چهار‌راه پگاه اولین ایستگاه مکانیزه شهر افتتاح شد. به گفته‌ی سلطان‌زاده شهردار وقت بندرعباس، اعتبار این پروژه حدود ۲۰ میلیارد ریال بوده است که برای احداث هر کانکس حدود ۲۵۰ میلیون ریال بودجه در نظر گرفته شده بود. امکانات این ایستگاه‌ها قرار بود شامل کولر اسپیلت، LCD، روشنایی، بوفه‌های فروش خوراکی و حتی نگهبان برای محافظت از ایستگاه‌ها باشد اما متاسفانه امروز نه تنها خبری از این امکانات نیست بلکه این ایستگاه‌ها به محل گردهمایی افراد معتاد و بی‌خانمان و انبار بوفه‌داران تبدیل شده و نهایت تدبیر شهرداری برای این معضلات قفل کردن در ایستگاه‌ها بوده است.
طبق گفته‌ی سلطان‌زاده قرار بود ۱۰۰ دستگاه ایستگاه مکانیزه اتوبوس در نقاط مختلف شهر در نظر گرفته شود که تا آن زمان کارجانمایی ۸۰ ایستگاه به اتمام رسیده بود که طبق قرار قبلی ۴۰ ایستگاه باید تا پایان سال ۱۳۹۰ بهربرداری می‌شد و ۵۰ درصد باقی‌مانده نیز تا قبل از گرم شدن هوا به اتمام می‌رسید.
اما با گذشت هشت تابستان بر این شهر، نه تنها هیچ خبری از بازگشایی این ایستگاه‌ها نیست بلکه ایستگاه‌های فلزی که سابق سایبانی برای مردم در گرمای شدید بندرعباس بود نیز از بین رفت.
درسال ۱۳۹۱ مجددا «مجتبی معین وزیری» مدیرعامل وقت سازمان اتوبوسرانی شهرداری در مصاحبه‌ای دلیل تعویق در راه‌اندازی ایستگاه‌ها را انشعاب برق و قرار گرفتن در مسیر برق شهری اعلام کرد و از پرداخت هزینه‌های موردنظر و راه‌اندازی ایستگاه‌ها در آینده‌‍ای نزدیک خبر داد.
آن طور که پیداست قصه‌ی وعده و وعید مسولان سر دراز دارد. با گذشت سال‌ها و صرف هزینه‌های میلیونی، تنها چیزی که عاید مردم صبور بندرعباس نشد، آسایش و راحتی حاصل از استفاده از این ایستگاه‌های مکانیزه بود.
بنا بر گفته‌ها، شهرداری امتیاز احداث ایستگاه‌های مکانیزه را به شرکت خصوصی میرک کیش واگذار کرده بود، با این حال اطلاعات دقیقی مبنی بر این‌که درآمد‌های حاصل از اجاره‌ی بیلبورد‌ها و بوفه‌های موجود در ایستگاه به جیب چه شخص یا اشخاص و ارگانی واریز می‌شود، در دسترس نیست. بنابر تحقیقات میدانی این ایستگاه‌ها نه تنها نتوانست نیاز مردم را بر آورده کند، بلکه اشکالات جدی بر طراحی و ساخت و جانمایی آن‌ها وارد شده است.
با فرا رسیدن فصل گرما و دمای نزدیک به ۴۰ درجه و همچنین با راه‌اندازی خطوط ویژهBRT، لزوم پیگیری برای راه‌اندازی این ایستگاه‌ها بیش از پیش احساس می‌شود.
در پایان باید گفت همیشه باورمان بر این بوده که «هرکه بام اش بیش برف اش بیشتر» اما متاسفانه آنچه از همه‌ی ثروت بندرعباس به مردم‌اش رسیده، جز اسم و صفت نبوده است.
امید است این دروازه‌ی اقتصادی کشور، دری هم باشد که بر آسایش و رفاه مردم شهر گشوده می‌شود.

به قلم: شایسته سحی زاده

• نویسنده : 1008