به گزارش دلفین، نوجوانان و نونهالان روستای فورخورج از توابع بخش سیاهو از داشتن یک زمین بازی محروماند؛ البته این محرومیت تنها شامل حال آنان نشده و پدران یا حتی پدربزرگانشان نیز در حسرت داشتن یک زمین ورزشی آرزوبهدل ماندهاند و آمدن و رفتن مدیران کل به ورزش و جوانان هرمزگان و بازدید از این منطقه و نامهنگاریهای مداوم نیز دردی از آنان دوا نکرده است. زمین موجود در این روستا به حدی سنگلاخ است که افراد باید با جاروهای بزرگ سنگها را جمعآوری کنند و با یک توپ پنچر به ورزش بپردازند. «جابر دهقانی فورخورجی» مربی فوتبال و یکی از اهالی این روستا که سالهاست سعی کرده چراغ ورزش را در این روستا روشن نگاه دارد، در گفتوگو با دلفین به بیان مشکلات این بخش پرداخت که خلاصهای از آن در ادامه آمده است.
۹۰ سال قدمت و ۳۰ سال نامهنگاری
دهقانی با بیان اینکه زمین خاکی موجود در فورخورج بیش از ۹۰ سال قدمت دارد، خاطرنشان کرد: قریب به ۳۰ سال است اهالی منطقه بهمنظور تبدیل این زمین برای بازی و انجام تمرینات ورزشی برای کودکان پیگیرهای لازم را انجام دادند و مسئولان هم از این روستای محروم بازدید به عمل آورند اما تا به امروز قدم مثبتی برداشته نشده است.
چمن نه حداقل زمین را مسطح کنید
از وی درخواست مشخص اهالی از اداره کل ورزش و جوانان هرمزگان را جویا شدیم که پاسخ داد: درخواست ما از مسئولان این نیست که در روستا کاشت چمن طبیعی دهند اما بهطورقطع میتوانند عملیات مسطح سازی و خاکریزی زمین برای انجام تمرینات ورزشی را انجام دهند و نوجوانان و نونهالان روستایی را از آسیبها دور کنند.
از استیصال موضوع را رسانهای کردیم
این مربی فوتبال بیان داشت: با خواهش و التماس وقت دیدار میگیریم اما در زمان مراجعه متأسفانه به کارمان رسیدگی نمیشود، بهشخصه در زمان مدیرکلی دانشور، سپس امیاری و هماکنون هم آقای خادمی در این خصوص پیگیر کارها بودهام و نامهنگاریهایی هم انجام دادهایم اما باز هم کارمان با بنبست مواجه میشود و از همین رو نیز تصمیم گرفتیم این موضوع مهم را رسانهای کنیم تا شاید گرهای از مشکلاتمان باز شود و کودکان روستای فورخورج هم بتوانند در این زمین بهعنوان یک زمین ورزشی فوتبال بازی کنند.
از جیب خودم هزینه میکنم
وی ادامه داد: هماکنون از جیب خودم برای کودکان روستای فورخورج تمام وسایل ضروری اعم از کیف، کفش، لباس، جوراب و شورت ورزشی را فراهم کردهام، وقتیکه به این کودکان مظلوم مینگریم دلمان واقعاً به درد میآید چراکه این کودکان که مجبورند در روستا زندگی کنند گناهی مرتکب نشدهاند و دولتمردان وظیفه دارند که امکانات ورزشی را بهعنوان حق طبیعی نونهالان و نوجوانان در اختیار آنان قرار دهند.
گفت و گوی اختصاصی: فرزانه بخشی
این مطلب در نشریه دلفین منتشر شده است
- نویسنده : 1001
Saturday, 4 May , 2024