چنان چه مسئولان فرهنگی فکری به حال معیشت روزنامه‌نگاران و خبرنگاران حرفه‌ای نکنند در سال‌های آینده باید با ده‌ها حسن آتش زبان دیگر مواجه شوند؛ موضوعی که باعث خواهد شد دیگر هیچ بنی بشری در هرمزگان سودای خبرنگاری در سر نپروراند و به سمت این حرفه سوق نیابد.

وداع با حسن آتش زبان
در آغاز این هفته «حسن آتش زبان» از پیشکسوتان عرصه‌ی مطبوعات پس از سال‌ها دست‌وپنجه نرم کردن با بیماری سرطان مثانه از میان ما رفت و بعد از خبر فوت «سید علی علوی» در کمتر از ۲۴ ساعت جامعه‌ی رسانی‌ای هرمزگان را در شوک فرو برد.
فعالیت حرفه‌ای
آتش زبان که ساکن شهرستان جاسک بود، فعالیت خود در عرصه اطلاع‌رسانی و مطبوعات را به‌طور رسمی با رادیو و خبرگزاری صداوسیما آغاز کرد. این فعال فرهنگی بعد از مدتی به‌عنوان خبرنگار در روزنامه کیهان مشغول به کار شد و پس از آن طی سالیان متمادی با رسانه‌های استانی همچون روزنامه دریا و خبرگزاری ایرنای هرمزگان همکاری می‌کرد اما در واپسین روزهای زندگی‌اش با چالش‌های بسیاری روبه‌رو شد و بنا بر آخرین مصاحبه‌ای که نشریه‌ی دلفین با وی در خردادماه امسال انجام داد، آتش زبان تأکید کرد که وضعیت معیشتی خبرنگاران چندان جالب نیست و آینه‌ای روبه‌روی همه‌ی شاغلان این حوزه گذاشت و نمایی روشن از آینده اکثر ما تصویر کرد.
حوزه‌های فرهنگ نیاز به حامی دارد
آتش‌زبان در آن مصاحبه با بیان اینکه متأسفانه در حوزه‌های فرهنگی درآمد ثابتی وجود ندارد، خاطرنشان کرد: افراد بسیاری در حوزه‌های فرهنگی و رسانه‌ای مشغول به فعالیت هستند اما متأسفانه از حقوق ثابت برخوردار نیستند و برای کارهای فرهنگی و رسانه‌ای آن‌طور که بایدوشاید در این زمینه سرمایه‌گذاری لازم صورت نگرفته است. این فعال رسانه‌ای ابراز کرد: در آن زمان قراردادهای خبرنگاران بر مبنای خرید خدمت تعیین‌شده بود، بدین معنا که یک خبرنگار گزارش‌ها و خبرها را طی یک سال با مشقت فراوان تهیه می‌کرد و مدیرمسئول در ازای زحمات یک‌ساله اگر دلش می‌خواست حدود یک یا دو میلیون تومان به‌عنوان حق‌الزحمه می‌پرداخت؛ در غیر این صورت بابت زحماتمان هیچ‌گونه مزدی دریافت نمی‌کردیم.
فروش خانه به خاطر هزینه‌های درمان
دغدغه‌های آتش‌زبان زمانی متجلی‌تر شد که از وی در رابطه با تأمین هزینه‌های بیماری‌اش پرسیدیم و او دراین‌باره تصریح کرد: بعد از تشخیص بیماری‌ام از سوی پزشک معالج تهران، از یک‌سو تحمل درد ناشی از بیماری و از سویی دیگر هم فروش سقف بالای سرمان برای تأمین مخارج سرسام‌آور درمان من را به‌شدت رنجور کرد. آنش زبان در رابطه با وضعیت اسکان خانواده‌اش نیز بیان داشت: هم‌اکنون در شهرک پیامبر اعظم در یک واحد ۷۵ متری، ماهیانه حدود یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار تومان اجاره خانه پرداخت می‌کنم.
رنج بی‌پولی بیش از درمان من را مریض کرد
این پیشکسوت عرصه‌ی رسانه‌ ابراز کرد: هزینه سنگین درمان بیماران صعب‌العلاج کمرشکن است و من هر بار برای خرید آمپول باید ۸ میلیون تومان در بازار سیاه واقع خیابان ناصرخسرو تهران هزینه کنم و رنج بی‌پولی بیش از خود بیماری من را درمانده و مریض می‌کند. وی بیان داشت: حدود ۴۰ میلیون تومان هزینه عمل جراحی اخیر من شده که از این مبلغ تنها حدود ۱۵ میلیون تومان را بیمه تکمیلی پرداخت کرده است.
حقوق یک‌میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی
آتش زبان عنوان کرد: درگذشته تنها منبع درآمدم از طریق شغل خیاطی و روزنامه‌نگاری بود اما ازآنجایی‌که به‌صورت ماهیانه حق بیمه صیادی را پرداخت می‌کردم، هم‌اکنون با ۶۰ سال سن و این وضعیت اقتصادی، حقوقی در حدود ماهانه یک‌میلیون و پانصد هزار تومان دریافت می‌کنم.
ایستگاه پایانی
با مرور مصاحبه‌ی پیشین حسن آتش زبان درمی‌یابیم چنان چه مسئولان فرهنگی فکری به حال معیشت روزنامه‌نگاران و خبرنگاران حرفه‌ای نکنند در سال‌های آینده باید با ده‌ها حسن آتش زبان دیگر مواجه شوند؛ موضوعی که باعث خواهد شد دیگر هیچ بنی بشری در هرمزگان سودای خبرنگاری در سر نپروراند و به سمت این حرفه سوق نیابد.

 

گزارش اختصاصی: پدرام مجیدی