در این شرایط می‌طلبد تا دلسوزان با آسیب‌شناسی وضعیت به دنبال ایجاد پویایی در جامعه و افزایش مشارکت عمومی در تمامی امور باشند چراکه از وضعیت چنین برمی‌آید که نفس‌های سازمان‌های مردم‌نهاد در حاجی‌آباد به شماره افتاده است و باید فاتحه‌ی این نوع تشکل‌ها را بخوانیم.

به گزارش دلفین، سازمان‌ مردم‌نهاد یا NGO در معنای عام، سازمانی است که قسمتی از ساختار دولت محسوب نمی‌شود ولی به‌عنوان واسطه، بین فردفرد مردم و قوای حاکم و همچنین بین ساخت‌های متکثر نقش‌آفرینی می‌کند. آغاز جدی انجام این نوع فعالیت در ایران و استان هرمزگان به نزدیک ۲۰ سال پیش بازمی‌گردد و اگر بخواهیم به تاریخ فعالیت سمن‌ها در شهرستان حاجی‌آباد بپردازیم باید گفت که بر اساس تحقیقات خبرنگار دلفین در سال ۱۳۸۳ نخستین تشکل مردمی در حاجی‌آباد ایجاد شده است.
پس از پیگیری از فرمانداری حاجی‌آباد به فهرستی درباره تشکل‌های مردمی این شهرستان دست یافتیم که تحقیقات ما در خصوص نخستین سمن حاجی‌آباد را تائید می‌کرد. بر اساس این لیست اولین تشکل مردمی در تاریخ ۲۳/۰۴/۱۳۸۳ به نام موسسه اندیشه سبز و به مدیرعاملی لیلی سالاری تشکیل شده بوده که علی‌رغم تماس‌های مکرر برای گفت‌وگو با این فرد به در بسته خوردیم. البته تماس‌های بعدی با سایر افراد نیز چندان راه به جایی نبرد و مشخص شد که هیچ‌کدام از این تعداد انگشت‌شمار سمن‌ها فعالیت خاصی در حاجی‌آباد ندارند.
با بررسی‌های بیشتر مشخص شد تنها موسسه خیریه «علی ابن موسی‌الرضا» از بین شش سمن حاجی‌آباد همچنان فعال است. «عیسی طهماسبی» مدیرعامل این موسسه به خبرنگار دلفین گفت: موسسه خیریه علی ابن موسی‌الرضا در سال ۱۳۹۵ مجوز خود را از سازمان بهزیستی هرمزگان دریافت و از همان سال به‌صورت رسمی شروع به کار کرد و فعالیت این موسسه در سه حوزه اجتماعی، توان‌بخشی و پیشگیری از آسیب‌هاست.
وی افزود: موسسه خیریه «علی ابن موسی‌الرضا» یک شعبه هم در بخش احمدی دارد که با اجرای طرح CBR برای ۴۵۰ مددجو، امدادرسانی به ۸۶۹ مددجو معلول روستاهای حاجی‌آباد، انجام مشاوره‌های عمومی، پیش از ازدواج، طلاق، خانواده، اختلالات روانی، تحصیلی و…و ایجاد کلینیک دندان‌سازی کار خود را ادامه می‌دهد.
طهماسبی گفت: هم‌اکنون نیز در حال ایجاد کارگاه‌های اشتغال‌زایی در روستاها هستیم و در کنار این موارد کمک‌هزینه درمان، کمک‌هزینه تحصیل، کمک به ایتام، کمک به خانواده زندانیان و تأمین وام بلاعوض، وام اشتغال، تهیه جهیزیه برای دختران نیازمند و کمک به زنان خودسرپرست و بد سرپرست را پیگیری می‌کنیم.
اما سایر تشکل‌ها یا تعطیل شده، یا به دنبال احیای مجوزهای خود بودند یا چنان فعالیتشان محدود و کم بود که خودشان نیز نمی‌دانستند دقیقاً برای چه این سمن‌ها را راه‌اندازی کرده‌اند.
در این شرایط می‌طلبد تا دلسوزان با آسیب‌شناسی وضعیت به دنبال ایجاد پویایی در جامعه و افزایش مشارکت عمومی در تمامی امور باشند چراکه از وضعیت چنین برمی‌آید که نفس‌های سازمان‌های مردم‌نهاد در حاجی‌آباد به شماره افتاده است و باید فاتحه‌ی این نوع تشکل‌ها را بخوانیم.

گزارش اختصاصی: نرجس حسن‌زاده

این مطلب در نشریه دلفین منتشر شده است

  • نویسنده : 1007