دسترسی ها

مسئولان نگذارند خون شهدا پايمال شود

اشاره:

«علي نجاري پور» جانباز ۲۵ درصد و آزاده سرافراز، متولد سال ۱۳۴۷ در شهرستان ميناب است. وي در دوران نوجواني در راستاي حفاظت از تماميت ارضي ايران و دفاع از آن به نداي رهبر انقلاب لبيک گفت و عاشقانه همراه ساير رزمندگان بسيجي به جبهه‌هاي نبرد اعزام شد و مسيرعاقبت بخيري را پيش گرفت. از دوران دفاع مقدس و پايان آن سال ها مي‌گذرد اما هنوز هم زخم هاي التيام نيافته اين رويداد خونين، براي آسيب ديدگان تازه است.

نوجوان بسيجي آن روزهاي دوران دفاع مقدس را بايد بازنشسته آموزش‌وپرورش بخوانيم، مردي که شنيدن خاطراتش ما را به حال و هوا و رشادت‌هاي مردان خدا در آن زمان کمي نزديک مي‌کند.

اعزام به جبهه براي اولين بار

نجاري پور در خصوص اعزامش به جبهه به خبرنگار دلفين اين گونه توضيح مي دهد: سال ۱۳۶۴، سالي سرنوشت ساز در دوران دفاع مقدس بود، نوجواني بيش نبودم که به صورت داوطلبانه،همراه ساير رزمندگان بسيجي به جبهه‌هاي نبرد اعزام شدم و محل خدمتم منطقه هورالعظيم، فاو و نوار مرزي شلمچه بود.

روايت جنگ از دل نيزارهاي هورالعظيم

وي گفت: درمنطقه هورالعظيم به همراه « شهيد عيسي ذاکري» به‌عنوان بي‌سيم‌چي روي سنگرهاي کمين شناور مستقر بوديم. نخستين بار در منطقه هورالعظيم حاج قاسم را ديدم و از آنجايي‌که او به زبان عربي تسلط کامل داشت و لباس نظاميان بعثي را پوشيده بود، هيچ‌کدام از عراقي‌ها نمي‌توانستند به ايراني بودن وي در خاک عراق شک کنند.

ماجراي شناسايي در دل دشمن توسط حاج قاسم

اين جانباز ادامه داد: شهيد سپهبد حاج قاسم سليماني براي شناسايي منطقه عملياتي هورالعظيم و رصد تحرکات نيروهاي عراقي به دل دشمن نفوذ کرد و شب بعد به سنگرهاي خودي بازگشت و به رزمندگان اسلام گفت که سنگرهاي شناور را جابجا کنيد چرا که عراقي ها ما را شناسايي کرده‌اند. پس از آنکه سخنان حاج قاسم به پايان رسيد، پتوها را خيس کرديم و روي موتور قايق‌ها گذاشتيم و با کمترين صدا سنگرهاي شناور را جابه‌جا کرديم. صبح روز بعد با قايق در همان سنگرهاي قبلي به سمت عراقي‌ها تيراندازي مي‌کرديم. در آن روز به ‌اتفاق شهيد ذاکري و دو نفر از رزمندگان کرماني با قايق براي سرکشي نزديک به سنگرهاي عراقي‌ها رسيديم اما آنان متوجه حضور ما نشدند و قبل از آنکه نيروهاي بعثي ما را شناسايي کنند خودمان را در لابه‌لاي نيزارها پنهان کرديم.

کمبود امکانات در منطقه عملياتي شلمچه

وي به تشريح شرايط امکاناتي ايران در جنگ با عراق پرداخت و گفت: کمبود امکانات در منطقه عملياتي شلمچه موج مي زد اما علي رغم همه اين مشکلات، مقاومت سربازان تا آخرين لحظه تحسين برانگيز بود.

نجاري پور اضافه کرد: سرانجام در تابستان سال ۱۳۶۷ در منطقه مرزي شلمچه از ناحيه دست‌وپا مجروح شدم. بعدازظهر همان روز خط مقاومت رزمندگان شکسته شد و ما توسط نيروهاي عراقي به اسارت گرفته شديم و رژيم بعث ما را با دست‌وپاهاي غل‌وزنجير شده از مرز شلمچه به بصره انتقال داد.

مشقت‌هاي اسراي کربلا را درک کرديم

نجاري پور به تلخ ترين خاطره دوران اسارت اشاره کرد و گفت: ارتش عراق، ورود اسراي ايراني را به بصره اعلام کرده بود. طولي نکشيد که خيل عظيمي از زنان و مردان عراقي براي تماشاي اسيران ايراني در ميدان‌هاي شهر گرد هم آمدند. به مانند اسراي کربلا با پرتاب سنگ، هلهله و پايکوبي از ما پذيرايي کردند و آنجا معناي واقعي مشقت‌هاي اسراي کربلا را درک کرديم.

هيچوقت فکرش را نمي‌کردم برگردم

وي ادامه داد: روز بعد هم اسيران ايراني را به استخبارات بغداد انتقال دادند. از همه اسرا در اين مکان بازجويي مي‌کردند و ما را مورد ضرب و شتم قرار دادند. اسيران را به مدت ۲۵ روز در سلول‌هاي کوچک نگهداري مي‌کردند و مجروحان زخمي هم در راهروها افتاده بودند. روزها گذشت تا اسيران را به اردوگاه تکريت عراق انتقال دادند اما ازآنجايي‌که اين اردوگاه در ليست صليب سرخ نبود ما درگروه اسيران مفقودالاثر قرار داشتيم و هيچوقت فکر نمي‌کردم دوباره به وطن برگردم.

اين آزاده‌ي سرافراز افزود: سرانجام به دنبال پذيرش قطعنامه ۵۹۸ شوراي امنيت سازمان ملل از سوي ايران، جنگ هشت‌ساله ميان ايران و عراق رسماً به پايان رسيد و در ۱۲ شهريورماه ۱۳۶۹ از طريق پايانه مرز خسروي وارد کشور شديم.

از اين جانباز درباره پرافتخارترين عمليات هاي دوران دفاع مقدس، سوالاتي پرسيديم که در پاسخ به خبرنگار ما گفت: قبول دارم که در اوايل جنگ تحميلي در صحنه هاي نبرد حضور نداشتم؛ اما به عقيده من عمليات آزادسازي سوسنگرد و فتح خرمشهر يکي از الهام بخش ترين دوران دفاع مقدس بود.

 پيام به مسئولان

وي همه دستاوردهاي انقلاب را از ابتدا تاکنون در حوزه‌هاي مختلف از جمله سلامت و بهداشت ،امنيت، آموزش عالي، تحقيقات و فناوري، اقتصاد، صنعت و… را مديون و مرهون خون شهيدان دفاع مقدس برشمرد.

نجاري پور در پايان افزود: شهداي ما از عزيزترين سرمايه خود که جانشان است گذشتند و ره صدساله را يک شبه طي کردند و از آنجايي جنگ هميشه با پيامدهاي ناخوشايندي همراه دارد و اگر خدايي ناکرده در ايران جنگي اتفاق بيفتد، با جان و دل در برابر دشمن مي جنگم. خيلي ها شهدا را فراموش کرده اند، مسئولان شما نگذاريد که خون شهيدان پايمال شود.

گفت و گوی اختصاصی

• نویسنده : فاطمه درویش پور