به گزارش دلفین، ۱۸ ماه و چند روز از ورود ناخوانده‌ترین و منحوس‌ترین مسافر وحشت و دهشت و مرگ به کشور و استان می‌گذرد.
تا اینجای قصه، کرونا بیش از دو هزار و ۱۰۰ نفر را در هرمزگان قربانی خود کرده، هزاران نفر بیمار شده‌اند و عده‌ی کثیری کارشان به بیمارستان‌ها کشیده است.
در میان گرمای سوزان و شرجی نفس‌گیر تابستان، کرونا بی‌امان همچنان روی قله صعود ایستاده و خیال دارد موج پنجم را به خیز ششم و از دلتا به لامبادا و جهش‌های دیگر وصل کند.
اگرچه روند واکسیناسیون ادامه دارد اما آن‌چنان کند پیش می‌رود که با جهش‌های جدید ایمنی اندک افرادی که واکسن زده‌‌اند نیز به چالش کشیده می‌شود.
کرونا و تحریم دست در دست هم، پا روی گلوی جامعه‌ای گذاشته‌اند تا تاب‌آوری‌اش روزبه‌روز بیشتر آب برود. اغلب نماگرهای اقتصادی در ۱۸ ماه گذشته روند بی‌ثبات و پر نوسانی را طی کرده‌اند و مردم هرمزگان در دوقطبی جان و نان مانده‌اند.
کرونا تأثیرات گسترده و عمیقی در ارتباطات اجتماعی، اقتصاد و معیشت، انزوای اجتماعی، فرهنگ و هنر، گردشگری، سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار مردم برجای گذاشته است.
فاصله اجتماعی به‌عنوان یک مفهوم شناختی به عینه در سطح درآمد و تفاوت‌های بین طبقه‌ای مشاهده‌پذیر است اما هرمزگانی‌ها که در گیرودار شاخص‌های فلاکت اجتماعی با کرونا دست‌وپنجه نرم می‌کنند با فرسایش بیشتری در ابعاد گوناگون زیستی مواجه شده‌اند.
سرانه درمانی که حتی پیش از کرونا نیز کفایت مردم این خطه را نمی‌کرد، اینک در فشار چند برابری بیماران کرونایی و موج‌های پیاپی آن قرار گرفته و ممکن است تداوم این روند فرسودگی ساختار درمانی استان را در پی داشته باشد.
تغییر دولت و تغییرات مدیران استانی نیز شرایط را ویژه کرده است و برای سیاسیونی که دنبال سهم خود از کیک تازه‌رس قدرت هستند، رنج مردم علی‌رغم تظاهر کلامی مفهوم چندانی ندارد.
سیاسیون هرمزگان نیز در این شرایط عمق فاجعه را نمی‌بینند یا درک دقیقی از آن ندارند؛ این در حالی است که کرونا در همه‌ی زمینه‌ها مردم هرمزگان را در تنگنا قرار داده.
برخی از راهکارها در حوزه‌های کلان کشوری قابل‌حل است و پاره‌ای نیز به عزم کارگزاران استانی وابسته است وگرنه کرونا و شرایط ناگوار اقتصادی، سد تاب‌آوری مردم را فرو خواهند ریخت.
یادداشت اختصاصی: سید رضا هاشمی زاده
این مطلب در نشریه دلفین منتشر شده است
- نویسنده : 1007
Friday, 17 May , 2024