دسترسی ها

در دیار فارغان قدیم هر پسری که به قول معروف گلیم خود را از آب می‌کشید و توانایی تهیه نان و مسکن و مخارج زندگی روزمره خانواده خود را داشت، با مشورت پدر و مادر و بزرگان فامیل به خواستگاری دختری دم بخت که معمولاً از دختران فامیل نزدیک بود، می‌رفت و ازدواج‌های فامیلی بسیار مرسوم بود.