به گزارش دلفین، یکی از جنجالی ترین موضوعات این روزهای هرمزگان به روند جذب نیرو در این استان باز می گردد که سبب ایجاد دغدغه‌ی فراوانی بین متولدان هرمزگان، هرمزگان نشینان و متخصصان غیرهرمزگانی صنایع استانی شده است. در شرایطی که بسیاری از صنایع واقع شده در این خطه از ایران اسلامی رویکرد ملی دارند و تنها به سبب موهبت دریا و نزدیکی به منطقه پارس جنوبی در هرمزگان جانمایی شده‌اند، دیوارکشی بین هرمزگانی و غیرهرمزگانی تنها می تواند تبعات شدید امنیتی، اقتصادی و اجتماعی در پی داشته باشد. این که جلسه ای در استانداری هرمزگان تشکیل شود و مدیران با بررسی کد ملی و محل تولد افراد در پی یافتن مشکل اشتغال استان و کاهش تبعات اجتماعی مرتبط با آن باشند، نشان از توسعه نیافتگی افکار عمومی و به تبع آن توسعه نیافتگی دیدگاه مدیران استانی نسبت به این موضوع است، چرا که در شرایط کنونی نیازمند وحدت و هم‌افزایی در راستای ایجاد رونق تولید هستیم و افراد صرفا به دلیل این که متولد یک استان نیستند نباید از خدمات اجتماعی و فرصت های شغلی محروم شوند؛ حتی اگر این سنت غلط در دیگر استان ها در حال انجام است. در واقع چه خوب که هرمزگان بتواند این رسم شایسته را نهادینه سازد و الگویی برای اصلاح روند موجود باشد.
البته یک وجه دیگر ماجرا را نیز نباید فراموش کرد. چرا «احمد مرادی» نماینده مردم استان که همواره از صنایع هرمزگان به‌ویژه مجموعه‌ای همانند پالایشگاه ستاره خلیج فارس حمایت کرده است، به ناگاه به حدی از عصبانیت می رسد که به برخی از آمارهای ناصحیح مانند اشتغال سه هزار نفر نیروی غیربومی در این پالایشگاه استناد می‌کند و فریاد دادخواهی سر می‌دهد!؟
رسیدن آمارهای غلط به وی را اگر فراموش کنیم، بی‌شک باز هم باید ریشه‌ی این عصبانیت و حساسیت را در آپارتاید شناسنامه‌ای جست‌وجو کرد. آن هم تبعیض در حق نیروهای هرمزگانی به سبب هرمزگانی بودن. اگر ترکیب هیات مدیره، مدیران ارشد و مدیران میانی صنایع استان را بررسی کنیم به وضوح می بینیم که نقش هرمزگانی‌ها در این پست های مهم بسیار کم‌رنگ است و به صرف آمار ۵۰ درصد، ۶۵ درصد و ۸۰ درصد اشتغال نیروی بومی در این صنایع، نمی توان تبعیض شناسنامه ای را در ارتقا درجه کتمان کرد.
اگر چه همگان در هرمزگان بر ضعف آموزش، سستی در تربیت نیروی انسانی و عدم توازن بین نیاز بازار و رشته‌های تحصیلی اذعان دارند، اما برخی تبعیض های صورت گرفته در قبال نیروهای بومی استان برای تصدی پست‌های مهم، این تصور اشتباه را به وجود آورده که در تمام این ساختار حق آنان در حال تضییع است.
این بحث ها در وجه مقابل نیز تاثیرات روحی و روانی شدیدی بر پرسنل هرمزگان‌نشین و به اصلاح غیربومی صنایع استان داشته است و آنان چنین فشارهایی را نشانه‌هایی برای اخراج خود و از دست دادن آینده‌ی شغلی‌شان می‌بینند و این موضوع نه به دلیل عدم شایستگی که به دلیل مشخصات شناسنامه‌ای‌شان است؛ موضوعی که به قطع می تواند تاثیرات نامطلوبی بر سطح تولیدات این صنایع و به تبع آن سطح تولید کشور داشته باشد.
در این شرایط و با توصیفاتی که ذکر آن رفت باید یک بار برای همیشه این موضوع ساماندهی شود تا شاهد اعمال نظر بر اساس مشخصات شناسنامه ای نباشیم. نه هرمزگانی به صرف هرمزگانی بودن باید از پست های مدیریتی محروم شود و نه کارگر و مهندس ایرانی را باید به صرف هرمزگانی نبودن از اشتغال در این استان منع کرد.
کشور در شرایط حساسی قرار دارد و نارضایتی مردم به سبب مشکلات عدیده‌ی اقتصادی رو به فزونی است، از این رو باید با چندجانبه‌نگری بیشتری موضوعات اجتماعی را رصد و مدیریت کرد؛ چرا که هر نوع واکنش نامناسب می تواند به بحران‌های شدید اجتماعی ختم شود. از سوی دیگر تقویت وحدت، عدالت محوری و تمرکز بر افزایش تولید با در نظر گرفتن موضوعات اجتماعی می تواند از سطح نارضایتی ها بکاهد و اوضاع اقتصادی را بهبود دهد.
- نویسنده : 1007
Friday, 19 April , 2024